Εγγραφή

Ιστολόγιο

19 Σεπ 2008

Για να μάθεις το νόμο πρέπει να πληρώσεις, γιατί ο νόμος είναι κομμάτια

Μερικές φορές αυτονόητα πράγματα ακούγονται σαν ουτοπικά. Έτσι κάπως μπορεί να ακούγονταν πριν εννέα μήνες ένα αίτημα για άνοιγμα της δημόσιας πληροφορίας στους πολίτες, δηλ. της πληροφορίας που δημιουργείται με χρήματα των φορολογουμένων και που αφορά δημόσια πράγματα. Σήμερα το αίτημα αυτό, ακούγεται πολύ περισσότερο, τελευταία μάλιστα κι από χείλη αρκετών πολιτικών (π.χ. εδώ και εδώ και αλλού). Η συνέχεια της διαδρομής του αιτήματος έχει ενδιαφέρον, κυρίως ως προς το σκέλος της εφαρμογής των προτάσεων στην πράξη.

Αυτονόητο όμως είναι και το αίτημα που ξαναδιατυπώνεται1 εδώ σήμερα. Αφορά την υπόσταση κάθε ευνομούμενης πολιτείας, δηλ. τους ίδιους τους νόμους της. Ξεκινάει με το εξής απλό:

ΕΡΩΤΗMA: Πώς μπορώ να μάθω το νόμο που ισχύει στην Ελλάδα, δωρεάν και από επίσημη πηγή, π.χ. για τη σύσταση μιας εταιρείας περιορισμένης ευθύνης;

ΕΥΚΟΛΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Εύκολα. Πηγαίνεις στην ιστοσελίδα του Εθνικού Τυπογραφείου, βρίσκεις χωρίς να χρειάζεσαι εγγραφή το σχετικό νόμο και τον διαβάζεις online ή τον κατεβάζεις στον υπολογιστή σου για μελέτη offline.

ΔΥΣΚΟΛΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Μακάρι να ήταν τόσο εύκολο. Μη δοκιμάσεις τη μηχανή αναζήτησης του Εθνικού Τυπογραφείου που είναι μικρών αξιώσεων, αλλά χρησιμοποίησε για να βρεις σχετικές αναφορές στον ελληνικό νόμο μια μηχανή αναζήτησης ιδιωτικής εταιρείας τύπου Big Brother, την Google. Αφού το ψάξεις καλά, σχηματίζεις έναν κατάλογο της νομοθεσίας που ισχύει για το θέμα, ελπίζοντας να είναι πληρης (πιο κάτω ο κατάλογος σύμφωνα με τη Γενική Γραμματεία Εμπορίου από εδώ, κι εδώ ). Μετά, ψάχνεις να βρεις τους νόμους. Π.χ. για τη σύσταση μιας Ε.Π.Ε. που είναι μια συνηθισμένη διαδικασία (υπάρχουν ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ δυσκολότερες):

  • Ν.Δ.3026/1954
  • N. 3190/1955 (τροποποιήσεις Ν.2579/1998, Π.Δ. 279/1993)
  • Ν.1676/86
  • ΚΥΑ 32126/10-3-88
  • Ν.2081/92
  • Ν.2842/2000
  • (είμαι βέβαιος ότι λείπει κάτι εδώ, γιατί πρόσφατα άλλαξαν κάποιες διατάξεις, αλλά η ιστοσελίδα της ΓΓΕ δεν είναι ενημερωμένη)
Ατυχώς το Εθνικό Τυπογραφείο διαθέτει διαδικτυακά νόμους και ΦΕΚ μόνον μετά το 1976, οπότε είναι μάλλον αδύνατον να βρεθούν εκεί οι νόμοι του 1954 και του 1955. Επομένως για να διαβάσει κανείς ολόκληρο το γράμμα του νόμου, πρέπει αφού βρει τους νόμους του '54 και του '55 από κάποια άλλη πηγή, και τις τροποποιήσεις που έχουν υποστεί, να τα συγκολλήσει όλα μαζί ώστε να δημιουργήσει ένα ενιαίο κείμενο. Και μαζί μ' αυτό και την αβεβαιότητα για άλλες πιθανές αλλαγές ή τροποποιήσεις που ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΕΙ αν υπάρχουν και φυσικά δεν μπορεί και να βρει, αφού η αναζήτηση στη Google δεν εγγυάται καμμία βεβαιότητα για το τελικό αποτέλεσμα.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Αν θελήσεις να διαβάσεις το γράμμα του νόμου που ισχύει σήμερα συμβουλευόμενος μια επίσημη διαδικτυακή πηγή της πολιτείας, είσαι μάλλον άτυχος. Για να μάθεις το νόμο, πρέπει να πληρώσεις, γιατί ο νόμος είναι κομμάτια που πρέπει να συγκολληθούν. Γράφεσαι συνδρομητής σε μια νομική βιβλιοθήκη που κάνει αυτή τη δουλειά, ή πληρώνεις έναν δικηγόρο για να σου δώσει τη νομοθεσία σε φωτοτυπίες (πράγμα που απαγορεύεται, αφού το ΦΕΚ έχει copyright, και απαγορεύει ρητά αυτήν τη χρήση). Για έναν νομικό στην Ελλάδα, ο κατακερματισμός αυτός του νόμου φαίνεται να είναι κάτι το αυτονόητο και αναμενόμενο, και σίγουρα ένα μέρος της καθημερινής δουλειάς του που του προσφέρει τα προς το ζην. Για έναν πολίτη όμως κάτι τέτοιο είναι απαράδεκτο.

ΤΟ ΑΙΤΗΜΑ: Να δημιουργήσει το Εθνικό Τυπογραφείο ηλεκτρονική βάση νομικών πληροφοριών που να παρέχει δωρεάν στον πολίτη ενιαίο το σώμα κάθε νόμου, απόφασης ή άλλης διοικητικής πράξης μαζί με όλες τις τροποποιήσεις που έχει υποστεί.

Το αίτημα δεν είναι ουτοπικό. Η υπηρεσία υπάρχει και προσφέρεται έναντι συνδρομής από ιδιωτική/ές νομικές βιβλιοθήκες που λειτουργούν σήμερα στην Ελλάδα. Στο Εθνικό Τυπογραφείο καταλήγουν σε ηλεκτρονική μορφή όλα τα κείμενα των νόμων στην τελική τους διατύπωση, και είναι επομένως ο φυσικός χώρος όπου κάτι τέτοιο μπορεί να γίνει συγκεντρωτικά για όλα τα νομοθετήματα και τις αποφάσεις2.
____________________________
1Σχετικό σχόλιό του γράφοντος με το ψευδώνυμο "ούτις" σε blog πολιτικού για το ίδιο θέμα.
2Πρόταση για τη δημιουργία υπηρεσίας ηλεκτρονικής τεκμηρίωσης στο Εθνικό Τυπογραφείο (σημείο Β).

17 Σεπ 2008

Η ημέρα της δημοκρατίας και η πρόσκληση για επίσκεψη στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Η Παγκόσμια Ημέρα της Δημοκρατίας, που ορίστηκε από τον ΟΗΕ να γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 15 Σεπτεμβρίου, έδωσε την ευκαιρία να ακουστούν οι απόψεις αρκετών πολιτικών για τη δημοκρατία. Οι ομιλίες των αρχηγών των κομμάτων και των προέδρων της Βουλής είναι ενδεικτικές των πολιτικών οραμάτων των ομιλητών και των κομμάτων στα οποία προΐστανται.

Μου έκανε εντύπωση η φράση του προέδρου του ελληνικού κοινοβουλίου, ότι η Βουλή "Στηρίζεται στην προσφορά των ικανών και την ελεύθερη επιλογή των αρίστων, από την ίδια την Κοινωνία". Είναι πιθανόν στην αρχαία αθηναϊκή δημοκρατία μια τέτοια φράση να θεωρούνταν αντίθετη με τη δημοκρατία, που εξέλεγε με κλήρο τους αντιπροσώπους των πολιτών, ακριβώς για να αποφεύγει τους κινδύνους από ένα κράτος "αρίστων", μια αριστο-κρατία. Η αρχαία δημοκρατία αντιπαρέθετε στην αριστοκρατία το δικό της μοναδικό δημιούργημα, την δημο-κρατία. Είναι επίσης πολύ πιθανόν, με βάση την σημερινή εμπειρία από την ποιότητα της δημοκρατίας στη Ελλάδα, μια τέτοια φράση από τον πρόεδρο της Βουλής να δημιουργεί σε πολλούς συνειδητοποιημένους πολίτες μελαγχολία και αποστροφή.

Όσοι αναζητούν τις ιδέες της δημοκρατίας, μπορεί να βρουν στις ομιλίες και τα γραπτά του Κορνήλιου Καστοριάδη σύγχρονα ορόσημα για τον δρόμο αυτής της αναζήτησης ( βίντεο από το YouTube 1, 2, 3, 4, 5, 6 ).

Η Ευρωπαϊκή Ένωση, διαπιστώνει εδώ και καιρό ότι πάσχει από έλλειμμα δημοκρατίας, αφού ο τρόπος λειτουργίας της Επιτροπής και λήψης των αποφάσεων στερούνται σε μεγάλο βαθμό την πραγματική "δημοκρατική νομιμότητα". Το θεσμικό αντίδοτο στο δημοκρατικό έλλειμμα στην ευρωπαϊκή ένωση είναι το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο. Το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο ήταν ο προορισμός της επίσκεψης 50 ιστολόγων στις Βρυξέλλες, που έγινε λίγες ημέρες πριν την "ημέρα της δημοκρατίας", με πρόσκληση των ευρωβουλευτών του ΠΑΣΟΚ Σταύρου Λαμπρινίδη και Μαρίας Ματσούκα, και κυρίως θέμα την προστασία της ιδιωτικής ζωής στο διαδίκτυο.

Θεωρώ αυτήν την επίσκεψη ιδιαίτερα πετυχημένη γιατί, ειδικά στο τμήμα της που αφορούσε το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο, ξέφυγε από τα συνηθισμένα πλαίσια μιας περιήγησης, και ασχολήθηκε με την ουσία για το διαδίκτυο και τα προσωπικά δεδομένα, καταλαμβάνοντας όλον τον διαθέσιμο χρόνο, χωρίς να γίνεται κουραστική ή βαρετή. Η διαπίστωση ότι ο αντιπρόεδρος της Επιτροπής Ελευθεριών του Κοινοβουλίου (LIBE) κ. Λαμπρινίδης γνωρίζει πολύ καλά τα θέματα, είναι προσιτός και έχει απόψεις που θα ζήλευε κι ο πιο ένθερμος υποστηρικτής των διαδικτυακών ατομικών ελευθεριών στην Ελλάδα, ήταν ιδιαίτερα ενθαρρυντική, όπως ήταν και το γεγονός ότι η συζήτηση για τα θέματα της ιδιωτικότητας στο διαδίκτυο πλαισιώθηκε με εξαιρετικούς ομιλητές και πολιτικούς ακτιβιστές στον τομέα αυτό. Το σημαντικότερο απ' όλα ήταν ότι τα θέματα ήταν αντικείμενο συζήτησης μεταξύ όλων και καθόλου ένας μονόλογος ειδικών, ή όπως το θέτει ο Αρκούδος στο blog του "Μιλάμε, κατ’ εμέ, για παράδειγμα δημοκρατίας". Αξίζει να παρακολουθήσει κανείς τη συνέντευξη που πήρε ο Νίκος Βασιλάκης από τους οικοδεσπότες της επίσκεψης.



Το τμήμα που αφορούσε τις συναντήσεις με τους εκπροσώπους των Επιτρόπων, ήταν περισσότερο μια μονοδιάστατη ενημέρωση, όχι τόσο λόγω των εκπροσώπων που έκαναν τις παρουσιάσεις και που ήταν αρκετά επεξηγηματικοί, μερικοί και μέχρι υπερβολής, όσο εξ αιτίας της περιορισμένης δυνατότητας ανταλλαγής απόψεων. Κάτι που φάνηκε να βρίσκεται ακριβώς στον αντίποδα του θεσμικού ρόλου και της στάσης των ευρωβουλευτών που συναντήσαμε την προηγούμενη ημέρα. Κρατώντας τις αναλογίες, η Επιτροπή και το Κοινοβούλιο φαίνεται να λειτουργούν, όσον αφορά τους πολίτες, περίπου σαν τον Καθεδρικό και το Παζάρι. Αυτή ήταν η δική μου εντύπωση.

Η πρόταση για τη δημιουργία ενός ευρωπαϊκού συστήματος καταγραφής περιβαλλοντικών προβλημάτων από τους πολίτες, που υποτυπωδώς έγινε από τον γράφοντα, έλαβε την ευγενική απάντηση ότι η επιτροπή και ο επίτροπος δεν ασχολούνται με την καταγραφή προβλημάτων αφού αυτό είναι αρμοδιότητα των εθνικών αρχών. Ομοίως δεν υπήρξε απάντηση, λόγω ίσως και του περιορισμένου χρόνου στο τέλος, και στο ερώτημα για το τι προτείνεται από τον επίτροπο, μετά την έκθεση FOREST FIRES: CAUSES AND CONTRIBUTING FACTORS TO FOREST FIRE EVENTS IN EUROPE που παρήγγειλε και κυκλοφόρησε το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο για τις πυρκαϊές και τα περιβαλλοντικά προβλήματα στη νότια Ευρώπη.

Στην ίδια συνάντηση, με εξέπληξε το πάθος με το οποίο κάποιοι bloggers υποστήριξαν την θέση τους για την ανάγκη ελεύθερης διακίνησης μεταλλαγμένων προϊόντων στην Ευρώπη, όπου η θέση του εκπροσώπου του Επιτρόπου Περιβάλλοντος κ. Δήμα εμφανίστηκε "αριστερότερη" της δικής τους. Κυρίως γιατί η ιδέα της "ελεύθερης επιλογής", ως υπέρτατης αξίας, μπορεί στην πραγματικότητα να σκιάζει ή να αποσιωπά το πρόβλημα της ανισότητας στην ενημέρωση και της ασυμμετρίας στη δυνατότητα ανάληψης δράσης από τους πολίτες για τα συμφέροντά τους, σε σχέση με την συγκεντρωμένη ισχύ των μεγάλων εταιρειών.

Λεπτομέρειες για την επίσκεψη στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο μπορεί κανείς να διαβάσει σε εξαιρετικά άρθρα συνιστολόγων με τους οποίους βρεθήκαμε μαζί στις Βρυξέλλες. Μερικά από αυτά είναι του Αθήναιου, του Αρκούδου, του vrypan, της γενιάς των 700 ευρώ και πολλών άλλων.

Βρίσκω αξιομνημόνευτο το γεγονός ότι οι επισκέπτες και οι παρατηρητές των εργασιών του ευρωκοινοβουλίου κάθονται στα ίδια έδρανα με τους ευρωβουλευτές (αλλά πιο πίσω), σε αντίθεση με το ελληνικό και άλλα κοινοβούλια, όπου οι επισκέπτες είναι σε άλλον ουσιαστικά χώρο (στα θεωρεία ή αλλιώς στον εξώστη) από τους βουλευτές. Αυτό το θέμα προφανώς απασχόλησε τους αρχιτέκτονες του ευρωκοινοβουλίου των Βρυξελλών, και ο τελικός σχεδιασμός του χώρου συμβάλλει στην εμπέδωση της δημοκρατικής λειτουργίας του θεσμού, δηλ. της συμμετοχής και όχι του αποκλεισμού.

Για τελικό συμπέρασμα όμως παραθέτω τα λόγια της magicasland από το άρθρο της Μερικές σκόρπιες σκέψεις από τις Βρυξέλλες (τα έντονα γράμματα δικά μου):

"το μεγάλο [...] κέρδος ήταν ο ίδιος ο Σ. Λαμπρινίδης [...]. Προσπάθησε, και θεωρώ πως τα κατάφερε, να μας εξηγήσει με πολύ απλή γλώσσα τον τρόπο που κινούνται οι ευρωβουλευτές στις Βρυξέλλες ώστε να πετύχουν όλα όσα θέλουν για τις χώρες τους. Και ίσως να ανεβήκαμε στις Βρυξέλλες για συγκεκριμένο λόγο, όμως πραγματικά αυτό που τριγύριζε στο μυαλό μου κατά τη διάρκεια των συναντήσεων, είναι το πόσο διαφορετικά θα μπορούσαν να ήταν τα πράγματα στην Ελληνική Βουλή, αν απουσίαζε αυτή η ξύλινη γλώσσα και ο δηθενισμός του τίποτα.

Δε το γράφω αυτό με σκοπό να προωθήσω τον κύριο Λαμπρινίδη, το γράφω περισσότερο από μια εσωτερική επιθυμία αλλαγής προσώπων, στάσεων, τάσεων, στυλ και τελικά πολιτικής. Όταν ένας ευρωβουλευτής την ώρα που μιλάει σε μια γλώσσα που δεν γνωρίζω πολύ καλά, είναι περισσότερο κατανοητός από έναν βουλευτή που μιλάει τη μητρική μου γλώσσα τότε πραγματικά κάτι πάει στραβά στη χώρα μου. Ένας καλογραμμένος - καλοπληρωμένος λόγος δε θα μπορέσει ποτέ να καλύψει την απουσία άποψης και στη χώρα μου δεν έχουμε έλλειψη από πληρωμένους γραφιάδες, έχουμε έλλειψη από αυθεντικές απόψεις.
"

Αυτά για τις Βρυξέλλες και την ημέρα της δημοκρατίας. Με μικρό "δ".

5 Σεπ 2008

Πρόσκληση για επίσκεψη στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Ο Τήλαφος έχει προσκληθεί μαζί με αρκετούς άλλους και θα συμμετάσχει σε επίσκεψη στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, όπου θα συζητηθούν θέματα προστασία της ιδιωτικής ζωής και θα γίνουν και συναντήσεις με εκπροσώπους των γραφείων των Επιτρόπων κ.Σταύρο Δήμα (Περιβάλλον), κ.J.Barrot (Δικαιοσύνη και Εσωτερικές Υποθέσεις) και κ. McGreevy (Εσωτερική Aγορά).

Την επίσκεψη οργανώνει ο ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ και αντιπρόεδρος της Επιτροπής Ελευθεριών του Κοινοβουλίου (LIBE Committee) κ. Σταύρος Λαμπρινίδης .

Ο Τήλαφος σκοπεύει να προτείνει την δημιουργία μιας ανοιχτής ευρωπαϊκής ιστοσελίδας και διαδικτυακής υπηρεσίας παρόμοιας με τον οικοΤόπο, όπου οι ευρωπαίοι πολίτες να μπορούν να καταγράφουν ανοιχτά και με λεπτομέρειες τα περιβαλλοντικά προβλήματα του τόπου τους, δίνοντας έτσι τη δυνατότητα σχηματισμού μιας πιο ολοκληρωμένης εικόνας για την κατάσταση του ευρωπαϊκού φυσικού περιβάλλοντος όπως την αντιλαμβάνονται οι πολίτες.

Μια τέτοια υπηρεσία μπορεί να συμβάλλει και στη δημιουργία καλυτέρων συνθηκών συνεργασίας της διοικητικής μηχανής της ΕΕ με τους ευρωπαίους πολίτες, συνεισφέροντας στην κάλυψη του δημοκρατικού ελλείματος που αναγνωρίζει ότι αντιμετωπίζει η Ευρωπαϊκή Ένωση στο εσωτερικό των δομών της.

3 Σεπ 2008

4Δ: Δημόσια Δεδομένα, Δικά μας Δεδομένα

Μια πολύ καλή νέα πρωτοβουλία που αφορά τη ελεύθερη διάθεση της δημόσιας πληροφορίας ξεκίνησε στον ιστότοπο Δημόσια Δεδομένα, Δικά μας Δεδομένα, όπου παρουσιάζονται με απλό και κατανοητό τρόπο τα οφέλη από το άνοιγμα της δημόσιας πληροφορίας στους πολίτες. Το γεγονός ότι υπάρχει ενδιαφέρον και κινητικότητα προμηνύει καλύτερες μέρες για την υπόθεση της δημόσιας πληροφορίας στην Ελλάδα. Ο Τήλαφος που έχει στην κεφαλίδα τους το σύνθημα "Η δημόσια πληροφορία ανήκει στον πολίτη" υποστηρίζει θερμά αυτήν και όσες άλλες τέτοιες προσπάθειες γίνουν από πολίτες και καλεί τους αναγνώστες του να τη στηρίξουν και να τη διαδώσουν, υπογράφοντας και την έκκληση που υπάρχει στην ιστοσελίδα για το σκοπό αυτό.

Φυσικά η παθογένεια του ελληνικού δημοσίου σε θέματα διάθεσης δημόσιας πληροφορίας στους πολίτες, που αφορά και μεγάλο μέρος της πανεπιστημιακής κοινότητας που κι αυτή δεν διαθέτει ελεύθερα πληροφορίες που παράγονται με χρήματα των φορολογουμένων, δεν θεραπεύεται με μόνη την κινητοποίηση και τη διαμαρτυρία πολιτών, αλλά απαιτεί και τη δημιουργία πρακτικών και γεγονότων που να προσπερνούν και να απαξιώνουν στα μάτια των πολιτών την κρατούσα λογική που διατηρεί τη δημόσια πληροφορία κλειστή. Απαιτούν ακόμη αναγνώριση του συλλογικού πεδίου, αποφυγή της κομματικής περιχαράκωσης και ανάπτυξη συνεργασιών και ιδεολογικής όσμωσης γι αυτά τα θέματα στο επίπεδο των πολιτών.

Απαιτούν τέλος και ενσωμάτωση τέτοιων πολιτικών στα προγράμματα των πολιτικών οργανισμών (κινήσεων, οργανώσεων, συλλόγων) και κομμάτων, ώστε να δεσμεύονται απ' αυτές και να ελέγχονται σύμφωνα με αυτές σε όλες τις δραστηριότητές τους ή στην άσκηση εξουσίας ή αντιπολίτευσης στα θεσμικά όργανα της πολιτείας.

Η ανάγκη για ελεύθερη δημόσια πληροφορία δεν δημιουργήθηκε φέτος ούτε είναι προϊόν παρθενογένεσης. Από τον προσδιορισμό της ανάγκης για ευρωπαϊκή και εθνική πολιτική για μια κοινωνία που θα στηρίζεται στην δημιουργία και διακίνηση πληροφορίας (που έγινε κατά τη σύνοδο κορυφής της Λισαβώνας το 2000 οπότε και δημιουργήθηκε η έννοια "Κοινωνία της Πληροφορίας" και ο αρμόδιος ελληνικός οργανισμός "Κοινωνία της Πληροφορίας Α.Ε." που διαχειρίζεται τα μεγάλα ευρωπαϊκά κονδύλια) έχουν περάσει ήδη 8 χρόνια. Στο σύνολο των 4+4 χρόνων που παρήλθαν, υπήρξαν πολλές προτάσεις και άλλες τόσες ευκαιρίες για την δημιουργία ευνοϊκών συνθηκών ανάπτυξης της ελληνικής κοινωνίας στην εποχή της πληροφορίας, ελάχιστες όμως ουσιαστικές προσπάθειες έγιναν προς την κατεύθυνση του ανοίγματος της δημόσιας πληροφορίας στους πολίτες, και όσες έγιναν είχαν σχετικά σύντομη ζωή (βλ. π.χ. σχετικά άρθρα του Τήλαφου για το ΥΠΕΧΩΔΕ το ΥΠΕΣ κ.ά.). Οι λόγοι που αυτές οι προσπάθειες είναι τόσο λίγες και σχεδόν όλες αποτυχημένες, αξίζουν μια ειλικρινή και ενδελεχή ανάλυση από όποιον πολιτικό οργανισμό ενστερνίζεται τις αρχές ανοίγματος της δημόσιας πληροφορίας στους πολίτες.

Ίσως οι λόγοι αυτοί να είναι ριζωμένοι στην μεσαιωνική αντίληψη που υπάρχει στο δημόσιο τομέα και τους πολιτικούς "παλαιάς κοπής" ότι η πληροφορία που συλλέγεται με χρήματα του φορολογουμένου αποτελεί ιδιοκτησία του "κράτους" και όχι δημόσιο αγαθό. Είναι η ίδια αντίληψη δημοσίων λειτουργών ή υπαλλήλων που θεωρούν εαυτούς κατόχους προνομίων και όχι υπηρέτες (κατά το αγγλικό public servant) του δημοσίου συμφέροντος και των πολιτών, που αποτελεί και βασική αρχή της δημοκρατίας σε άλλες χώρες της δύσης.

1 Σεπ 2008

Ένας νέος χάρτης

Η προσπάθεια του οικοΤόπου να δημιουργήσει έναν μεγάλο χάρτη με τα περιβαλλοντικά προβλήματα της Ελλάδας έχει αρχίσει να δίνει ενδιαφέροντα αποτέλέσματα, όπως αυτός ο χάρτης που περιλαμβάνει συνδυασμένες τις τελευταίες 100 εγγραφές από τα δύο datablog Τήλαφος-φωτιές και οικοΤόπος:


Μπορείτε να δείτε αυτόν το χάρτη "ζωντανό" εδώ. Αν θέλετε να τον χρησιμοποιήσετε, απλώς αντιγράψτε το σύνδεσμο στη σελίδα σας.