Εγγραφή

Ιστολόγιο

27 Αυγ 2008

Ο Καθεδρικός και το Παζάρι της πολιτικής ΙΙ

Όταν η πολιτεία αδρανεί ή αποτυγχάνει

Πολλές προσπάθειες της ελληνικής πολιτείας για την ηλεκτρονική ενημέρωση του πολίτη σε θέματα περιβάλλοντος, έχουν άδοξο τέλος, δημιουργώντας την πεποίθηση ότι γίνονται απλώς και μόνον για την εκταμίευση των χρημάτων από κοινοτικά προγράμματα κι όχι γιατί αποτελούν μέρος μιας σταθερής και αξιόπιστης πολιτικής προς αυτήν την κατεύθυνση. Μερικά ενδεικτικά παραδείγματα:

www.thalassa.gr,  www.thisavros.gr,  www3.minenv.gr,  www.evrotas.gr

Η αποτυχία του κατ' εξοχήν υπεύθυνου οργάνου της πολιτείας για το περιβάλλον, του Υπουργείου Περιβάλλοντος Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων να αποτελέσει αξιόπιστη πηγή λεπτομερούς πληροφόρησης των πολιτών, όπως φαίνεται στη σχετική με το περιβάλλον ιστοσελίδα του "ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ" όπου παρατίθενται χύδην εγκύκλιοι, ειδήσεις και κάποιες εκθέσεις, αλλά τραγικά απουσιάζουν λεπτομερείς πληροφορίες για τα χιλιάδες περιβαλλοντικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν πάρα πολλοί τόποι της χώρας, δημιουργεί ένα τεράστιο κενό στην προσπάθεια συνειδητοποίησης των περιβαλλοντικών προβλημάτων και δημιουργίας εθνικής στρατηγικής αντιμετώπισης τους για τα χρόνια που έρχονται.

Επί πλέον, ο τρόπος που λειτουργεί η διοίκηση, σε εθνικό ή τοπικό επίπεδο, δεν διευκολύνει την συμμετοχή των πολιτών στις διαδικασίες της και τη συνεισφορά τους σε τομείς που εκείνη παρουσιάζει εμφανείς και χρόνιες αδυναμίες, όπως αυτός του περιβάλλοντος. Η αδυναμία των πολιτικών σχηματισμών να εκφράσουν απ' ευθείας τις ανάγκες και τις ανησυχίες των πολιτών με διεξοδικό τρόπο και η κρίση εμπιστοσύνης που καταγράφεται προς αυτούς, ισοδυναμεί τελικά με πραγματικό αποκλεισμό των πολιτών από όλες σχεδόν τις πολιτικές διεργασίες του τόπου τους.

Ο πολίτης, σε μια πολιτεία που δεν ενδιαφέρεται για τη συμμετοχή του και δεν διαθέτει θεσμούς που να του την εξασφαλίζουν, πέραν της μίας μοναδικής ανά 4ετία έκφρασής του με ψήφο, βρίσκει διέξοδο στην μεμψιμοιρία ή, στην καλύτερη περίπτωση, την μηδενιστική διαμαρτυρία. Αισθάνεται απομονωμένος από το ευρύτερο κοινωνικό του περιβάλλον, αποδυναμωμένος και ξένος.

Το Παζάρι των πολιτών


Το ερώτημα που τέθηκε στο προηγούμενο άρθρο, Ο Καθεδρικός και το Παζάρι της πολιτικής, για το πώς μπορούν οι ίδιοι οι πολίτες να συνεισφέρουν στη δημιουργία απτού αποτελέσματος, εκεί που τα όργανα της πολιτείας αδρανούν ή αδιαφορούν, θα μπορούσε να απαντηθεί με τη λογική του "παζαριού" των πολιτών: οι ίδιοι οι πολίτες συνεργάζονται για τη δημιουργία του αποτελέσματος, βοηθώντας ή, στη χειρότερη περίπτωση, υποκαθιστώντας τους μηχανισμούς της πολιτείας. Το πλήθος και η διασπορά των πολιτών είναι δύο μεγέθη που μπορούν να προσφέρουν σημαντικά οφέλη σε μία πολιτεία που μπορεί να τα αξιοποιήσει.

Στις δυο παρακάτω εικόνες φαίνεται σχηματικά μια διαδικασία αντιμετώπισης προβλημάτων, από τη δημιουργία τους έως την δημοσίευση της επίλυσή τους.



Θα περιβαλλοντικά προβλήματα έχουν την δυνατότητα να αποτελέσουν έναν πόλο συνεργασίας για πολλούς πολίτες στο Παζάρι των διαδικτυακών κοινωνικών μέσων. Η παρατήρηση, ότι δεν παρέχονται από την πολιτεία δημόσια δεδομένα για τα περιβαλλοντικά προβλήματα που υπάρχουν ανά την Ελλάδα, μπορεί να αποτελέσει το έναυσμα για τη δημιουργία ενός πεδίου δοκιμής μιας τέτοιας συλλογικότητας. Η δημιουργία δωρεάν υποδομών που να αξιοποιούν τη δημοτικότητα των κοινωνικών μέσων του διαδικτύου, παράλληλα ή έξω από τους μηχανισμούς της πολιτείας, συγκεντρώνοντας και αρχειοθετώντας τοπικές πληροφορίες για θέματα περιβάλλοντος θα μπορούσε, χωρίς απαιτήσεις δέσμευσης, συνέπειας και συνέχειας από τους πολίτες, να δώσει διέξοδο στη διάθεση τους για ευκαιριακή συνεισφορά και μοίρασμα, προβάλλοντας ταυτόχρονα και την ατομική διάσταση της προσφοράς τους.

Το διαδικτυακό Παζάρι από τη φύση του είναι ιδιαίτερα ανεκτικό σε δοκιμές, δημιουργεί νέες δομές και δεν φοβάται και πολύ τις αποτυχίες. Αναζητά νέους χώρους δράσης και δημιουργίας, καλοδέχεται τους ευκαιριακούς συνεργάτες, προβάλλει τα καλά "προϊόντα" και σνομπάρει τα κακά, ανάλογα με τη διάθεση και τα ήθη της εποχής και του μέσου. Το διαδικτυακό Παζάρι δεν είναι κανένας τόπος αγίων, είναι όμως ένας τόπος όπου το "πολιτικώς ορθό" και η "αγιοσύνη" όσων την επικαλούνται για τον εαυτό τους δοκιμάζονται και αμφισβητούνται στο φως της ημέρας και υπό τα βλέμματα όλων. Δεν υποκαθιστά το βάθος της γνώσης των ειδικών, αλλά μπορεί να συνεισφέρει στους κοινούς στόχους με το πλάτος της γνώμης και της δράσης των πολλών.

Το διαδικτυακό Παζάρι δεν είναι πανάκεια για όλα τα προβλήματα, είναι όμως μια νέα αγορά όπου η ισηγορία δεν είναι το ζητούμενο αλλά το δεδομένο, και όπου κυκλοφορούν ή αναζητούνται στόχοι, μέθοδοι και αποτελέσματα, που η κάθετα δομημένη πολιτεία δεν διανοείται ακόμη να επεξεργαστεί και να υιοθετήσει.

(Συνεχίζεται)

Δεν υπάρχουν σχόλια: