Ενοχλητικές προτροπές

dzach, Καβούρια στο συρτάρι, άδεια Creative Commons 3.0
(πανω σε demo του Zach Lieberman από το πρόγραμμα Processing)

Το ζωντανό γραφικό του άρθρου (χρειάζεται εγκατεστημένο plugin java για να φανεί, και λίγη υπομονή), προσπαθεί να δείξει ότι ο καθένας, στη θέση που βρίσκεται, έχει και ατομική ευθύνη για την επίτευξη ενός συλλογικού αποτελέσματος, όπως το άνοιγμα της δημόσιας πληροφορίας στους πολιτες. Απευθύνεται κυρίως σε εργαζόμενους στο δημόσιο, στην τοπική αυτοδιοίκηση, σε πανεπιστημιακούς και σε όσους η εργασία τους πληρώνεται από δημόσιο χρήμα.

Αυτή η "ενοχλητική προτροπή" δεν είναι ευχάριστη, όπως δεν είναι ευχάριστη καμμία υποχρέωση άλλωστε. Είναι κινητική, επιθετική προς τον πολίτη-θεατή, θέλει να τον βγάλει απ' την αφασία και τη μεμψιμοιρία του, από τη λογική ότι για όλα φταίνε οι άλλοι. Τον καλεί να κάνει αυτό που του αναλογεί, τώρα. Είναι επίτηδες ενοχλητική, σαν μια εικονιστική τύψη συνείδησης.

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ 2008-7-9: Για την σχέση πολιτικής και σχεδιαστικής και γραφιστικής τέχνης, είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον το αφιέρωμα του ηλεκτρονικού περιοδικού Re-public με θέμα Διανεμημένη δημιουργικότητα και ντιζάιν. Αξίζει να το επισκεφτείτε.